Το μίσο, μια παστώδης ουσία που παρασκευάζεται από ζυμωμένη σόγια, σιτάρι ή ρύζι, είναι βαθιά ριζωμένο στην Ιαπωνική κουζίνα και κουλτούρα. Αν και σήμερα το γνωρίζουμε κυρίως ως βασικό συστατικό της μίσο σούπας, οι προέλευση και η χρήση του προϋπάρχουν από αιώνες.

Οι αρχικές μορφές του μίσο προέρχονται από την Κίνα, όπου παρασκευάζονται παρόμοιες παστώδεις ουσίες από ζυμωμένα δημητριακά και σόγια. Το μίσο έφτασε στην Ιαπωνία κατά τον 7ο αιώνα μ.Χ. μέσω των Βουδισών μοναχών και εκεί βρήκε τον τρόπο να εξελιχθεί και να προσαρμοστεί στις τοπικές γευστικές προτιμήσεις.

Στην Ιαπωνία, η παραγωγή μίσο απέκτησε τεράστια δημοτικότητα, καθώς οι τοπικοί ανακάλυψαν τους πλούσιους θρεπτικούς παράγοντες και τις ιδιότητες του μίσο για τη βελτίωση της υγείας. Επίσης, χάρη στη διατηρητική του δράση, το μίσο ήταν ένας τρόπος για τους Ιάπωνες να διατηρούν τα τρόφιμά τους φρέσκα για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα.

Καθώς η κουλτούρα και η γαστρονομία της Ιαπωνίας εξελίχθηκαν, το μίσο προσέλαβε διάφορες μορφές και γεύσεις, ανάλογα με την περιοχή και τα δημητριακά που χρησιμοποιούνταν. Σήμερα, το μίσο έχει καθιερωθεί ως ένα από τα πιο βασικά συστατικά της Ιαπωνικής κουζίνας, με πολλαπλές χρήσεις πέρα από την παραδοσιακή σούπα.